Wat is dat geluid?!

Vanochtend werden we om 6:14 uur wakker van een super hard spaceship science fiction achtig opstijg geluid. Dat waren de gibbons waarop we gehoopt hadden. Super hard, super raar en super cool schalt het door de jungle. We zijn in Cat Tien National park, een park in het Zuiden van Vietnam waar nog ontzettend veel beesten in het wild leven, olifanten, krokodillen, allerlei vogels en katachtigen en tot 2012 ook de Java neushoorn. Maar die zijn helaas allemaal dood.
Het park is van de Vietnamese overheid en dat verklaart meteen waarom het zo ontzettend moeilijk was er te komen. Geen werkend mailadres, telefoon niet opnemen, nergens goede info. Uiteindelijk zijn we met een privé gids vanuit Mui Ne (kom ik zo op terug) naar Cat Tien gereden en kregen we in het pakket 1 overnachting in het park, een nightsafari en een wandeling naar crodile lake. Op de safari hebben we 2 herten en de ogen van een katachtige gezien. :) Vanochtend hebben we actueel krokodillen gezien in het gelijknamige lake en we komen net terug van het gibbon rescue center. Vet cool.

M'n vorige verhaal eindigde in Laos, Luang Prabang. Ik heb even op een olifant gezeten terwijl die verkoeling kreeg in de rivier, maar ik was de 5de persoon op rij dus ook die olifanten experience had een slechte nasmaak. In Luang Prabang hebben we ook jonge Laotianen Engels geleerd bij Big Brother Mouse, een super goed project dat ervoor heeft gezorgd dat er in Laos boeken worden gedrukt, er gelezen wordt en er verhalen worden opgeschreven. Mocht je nog geld over hebben, doneer!

Daarna vlogen we via Hanoi naar Hoi An in Vietnam. Oud stadje vol Chinese en Franse gebouwen door de jarenlange bezetting. Helaas ook super super toeristisch en helaas kreeg ik meteen na aankomst voedselvergiftiging en Freek 0,75 dag later ook. Hoi An hebben we dus maar lafjes bekeken. Freek deed een kookworkshop, ik bestelde een rok, een jurk en schoenen op maat, daar staat Hoi An namelijk ook om bekend. Ze trekken voor die schoenen gewoon je voeten over op een A4tje, hilarisch. De laatste avond aten we nog eendenembryo en een kikker. De kikker was echt heerlijk! Door Freek krijg ik iig veel meer van de eetcultuur mee, omdat hij vanalles probeert. En nee, daar kwam de voedselvergiftiging niet van.

Toen de nachttrein naar een paradijselijk oord in het Zuiden, Mui Ne. Ahum. Laten we het er maar niet meer over hebben maar iets met Russen, resorts, strand dat verpest wordt door alle bebouwing tot 1 meter van het water, scooter huren om naar een soort mini Sahara, de white sand dunes te gaan, die pas na 3,5 uur kunnen vinden, met een quad die duinen in, quad te brak, vast in zand.... Tsja. So far for paradise.
Dus in plaats van met een cocktail aan het strand zitten we de laatste dagen tussen de gibbons.

Laos hebben we iig als veel leuker dan Vietnam ervaren. In Vietnam is de natuur prachtig, maar hebben de mensen het vaak verneukt door hun dorpjes en vervuiling. Ook zijn ze gehaaid en agressiever tegen toeristen wat het reizen lastiger maakt. We hebben nu helaas alleen de zuidelijke helft gezien, en zijn deels beïnvloed door onze voedselmalaise, maar Zuid Vietnam komt niet in het lijstje van top plekken in Zuid Oost Azië. En we hadden meer tijd moeten hebben om off the beaten track te raken. Desalniettemin was t best tof hoor!

Morgen gaan we terug naar Ho Chi Minh/Saigon waar ik een 4sterren hotel met rooftop pool heb gereserveerd! Nog 1,5 dag genieten van de grote stad en dan zijn we er zaterdagochtend heel vroeg weer!

Freek kan nu Vietnamees koken dus komt allen langs voor een foto diner avond!

Liefs, Laura en Freek