Kip, het meest veelzijdige stukje munteenheid.

Kip! De munteenheid van Laos. Weten jullie dat ook weer.

Op het moment van schrijven bevinden we ons een in Kmu dorp in de bergen van Noord Laos. Kmu zijn een van de 3 volkeren die in Laos wonen. Ze zijn handig gesorteerd op hoogte. Hmong wonen boven de 1000 meter, Kmu tussen de 500 en 1000 en de overgrote meerderheid is Lao, de mensen uit de laaglanden. We zitten midden in een tweedaagse tour/hike en liggen in een bamboe hut op keiharde matjes met al onze kleren aan onder 2 dekens. Het is 20:46 uur en de meeste mensen gaan rond 19:30 uur slapen. FYI er is hier natuurlijk geen wifi maar op m'n iPhone kan ik me nog ff vermaken voordat ook wij moe worden. Vandaag hebben we 5 uur gelopen en morgen gaan we voornamelijk kayakkend terug. Onderweg ga ik misschien nog op een olifant zitten terwijl die zich wast in een waterval. We weten alleen niet echt hoe goed dit is voor de olifant. Het is een soort sanctuary voor die beesten maar toch laten ze toeristen erop rijden. Vaag.

Mijn/ons vorige verslag eindigde op de 4000 Islands waar we voornamelijk gechillt en een beetje rondgefietst hebben. We hebben ook de ruggen van de zeldzame Irrawaddy dolfijn gezien :). Daarna begon de lange reis naar Luang Prabang, een grote toeristische stad in het noorden. Eerst terug naar Pakse om daar een middagje te wachten voordat de nachtbus vertrok. Dit was op het eerste gezicht hilarisch: liggend in de King of Bus sleeperbus met bedjes van 170 x 100 cm, voor 2 personen. Gelukkig konden wij samen in een bedje en hebben we redelijk, nou ja, mwa geslapen. De bus bracht ons naar de hoofdstad, Vientiane, waar we een dag en een nacht zijn geweest. Super klein voor een hoofdstad, 300.000 inwoners maar wel een leuke nightmarket en wat tempels.
De dag erna volgde een busrit van 9 uur door een vreselijk mooi landschap maar met een vreselijke chauffeur en een vrachtwagen die midden op de weg was gestrand waardoor we veel later en een beetje misselijk eindelijk Luang Prabang bereikten. Die vrachtwagen is trouwens mede door onze pusherigheid aan de kant geraakt. Een dronken Zwitser en wij besloten de mensen te overtuigen met z'n allen aan de vrachtwagen te duwen en toen kwam er thank god beweging in. Geinig.

Als deze tour erop zit hebben we nog 2 dagen in het mooie Luang Prabang voordat we Laos weer gaan verruilen voor Vietnam. Woensdag vliegen we naar Da Nang, via Hanoi.

Laos is een land van heel erg ingetogen, vriendelijke en bescheiden mensen. Het geeft je een erg veilig gevoel maar soms is het lastig communiceren omdat ze overal 'ja' op zeggen, ook als ze je vraag niet snappen. Als toerist moet je echt geduldig en beleefd blijven, je zal niet worden afgezet of agressief worden benaderd zoals bijvoorbeeld soms in China. Heel vredig dus allemaal. Ik vraag me wel af of al die toeristen goed zijn voor het land. Het verandert heel veel hier. Luang Prabang zit bijvoorbeeld vol met 60 jarige kakkers uit Europa die hun golfvakantie voor deze keer hebben verruild voor goedkope luxe, schattige bergdorpjes en urenlange massages. Het is in het centrum allemaal dan ook veel duurder dan in andere delen van Laos.

Tot zover Laura reports.

Liefs, vast ook weer van Freek, maar volgens mij is die nu al in slaap gevallen.