Feliz año nuevo!

Zoooooo luisteraars, Miriam en Laura zijn weer eens op reis! Hierbij een verslag van onze eerste week in Chili.

We houden allebei niet van koken en een van de leuke dingen van reizen is dat dit niet hoeft en je elke dag uit eten gaat. Toen we in Santiago aankwamen op 31 december hoorden we dat alle winkels en restaurants dicht zouden gaan en dat ze dat de volgende dag ook bleven. Het eerst wat we dus deden was samen met 100den Chilenen snel inkopen doen in een grote supermarkt en de eerste twee dagen zelf koken! We zijn inmiddels gelukkig over deze schok heen. Die avond was het natuurlijk oudjaarsavond en dit hebben we op de hoofdstraat van Santiago gevierd. Samen met 1000den Chilenen keken we naar vuurwerk dat van een grote televisietoren werd afgestoken. De Chilenen waren uitbundig met hun glitterpruiken, maskers en hoedjes en binnen mum van tijd zaten we onder de confetti, slingers en nep sneeuw uit spuitbussen. Om 12 uur spoot iemand een hele fles champagne over onze rug uit, nice. Maar het was super tof om dat zo mee te maken.

Na Santiago zijn we doorgereisd naar Pichilemu aan de kust. Een toeristisch stadje voor de Chilenen waar we in een cool uitziend surfhuis hebben geslapen en natuurlijk heeeeeerlijk hebben gesurfd. Helaas zijn we toen ook heeeerlijk verband...

De volgende bestemming, Pucon, bereikten we met de nachtbus. En hier zijn we nog steeds. Natuurlijk is het hier prachtig. Pucon ligt aan een groot meer en met uitzicht op de grote vulkaan Villarica. Deze hebben we gisteren beklommen! Dat betekent met complete uitrusting op je rug de skilift in en vanaf 1800 meter in colonne met kleine stapjes zigzaggend door de sneeuw omhoog. Na 4 uur en vele hartslagen later bereikten we de top op 2847 meter. Kuchend van de luft uit de krater hadden we een prachtig uitzicht. En daarna moesten we natuurlijk ook weer naar beneden... op een sleetje! Dat was echt geweldig! Als een kind zo blij gleden we die hele vulkaan weer af. Doodmoe en met natte en geschuurde konten kwamen we terug in het hostel. Dit was echt een van de leukste dingen die ik gedaan heb in m'n leven!

Vandaag hebben we het daarom maar "rustiger" aangedaan en zij we liggend op een soort klein half piepschuim bootje een kolkende rivier afgegaan: hydrospeed. Ook heel gaaf! Alleen wel koud, het water was 8 graden en het regent nu.

Ja luisteraars, we vermaken ons weer prima hier!

Het is overwegend warm, zo'n 30 graden in de zon maar s avonds in het wel koeler. We zijn weer goed bezig met het regelen van bussen en het zo efficiënt mogelijk wegkomen van busstations. Ons Spaans is niet briljant, gelukkig wordt mijn Spaans niet ondertiteld anders zou Miriam zich doodlachen. 'Nosotros somos cosinas', wij zijn keukens in plaats van wij zijn nichtjes, wat 'primas' had moeten zijn ;)

Morgen reizen we door naar het zuiden voor weer een volgend avontuur.

Miriam heeft mijn verhaal net gelezen en het mag online, maar dit voeg ik er stiekem nog aan toe: Israëliërs hebben echt een slechte reputatie in bijna alle landen waar ik geweest ben. Ze schijnen erg te zeuren en veeleisend te zijn. Net, na afloop van het hydrospeeden moesten we ons in de regen omkleden en het wetsuit uitrekken. Er was een klein hokje waar je droog stond en daar stonden drie Israelische jongens die hun onderbroek al aanhadden. Wij mochten dus NIET binnenkomen totdat ze helemaal klaar waren en moesten buiten in de regen wachten totdat meneer met zijn voetjes op het droge stuk kon blijven staan. Tssss.

Tot later!