Seabird, ook al is´ie klein!

Poe poe poe, het was me het weekje wel zullen we maar zeggen. Zal ik met het leuke of met de voedselvergiftiging beginnen?

Op de dag dat ik uit Bolivia vertrok begon ik me eigelijk al niet helemaal okee te voelen, maar het heeft dus nog een paar dagen geduurd voordat het echt doorzette: ik denk dat ik voedselvergiftiging of e.o.a. bacterie binnen heb gekregen.

De tocht door de Calco Canyon was daardoor nogal zwaar, omdat ik niet zoveel kon eten, maar we wel de eerste dag 7, en de tweede dag 3 uur hebben gelopen. En het was de eerste dag voornamelijk bergaf, en de tweede dag alleen bergop. De condors zien vliegen was wel ontzettend cool! Ik vroeg me af waarom die beesten elke ochtend op hetzelfde punt gaan vliegen, met 200 man publiek, en niet op een rustiger stuk. Na de tocht had ik nog 2 dagen in Arequipa, die ik vooral rustig heb doorgebracht, en s avonds heb ik steeds gegeten met twee meisjes/vrouwen uit Lichtenstein die ik tijdens de tocht had ontmoet. Ze spraken heel slecht Engels, en dan ga ik dat per ongeluk overnemen. Ik heb trouwens nauwelijks Nederlands gepraat de afgelopen weken, dus het voelt heel raar aan als ik iemand tegenkom en een paar woorden Nederlands wissel.

Op de laatste avond in Arequipa kreeg ik ontzettende buikkrampen, echt niet normaal, maar besloot omdat er geen poep-gevaar was, toch de 10 uur durende nachtbus naar Ica te nemen... Vergeet de nacht in de vrieskou in de Andes, dít was de meest verschrikkelijke nacht uit mijn leven. Ik voelde me zo slecht, de Peruaanse vrouw naast me had een muts op en 2 dekens over haar heen, en ik zat ernaast in zo weinig mogelijk kleren het ontzettend warm en oncomfortabel te hebben, en kon zucht en steun geluiden echt niet meer onderdrukken. Ik kon wel janken, maar heb dat maar niet gedaan. Tien uur later stapte ik de bus uit, ik weet niet wat voor gezicht ik trok toen de chauffeur me vroeg hoe het met me ging, maar ik voelde aan mijn spieren dat ik zo normaal niet kijk, haha. Tijdens het wachten op de bagage sprak een taxichauffeur me aan, terwijl ik een kotsneiging niet kon onderdrukken. Haha, ik kan er nu om lachen. Het moet er toch zo debiel uit hebben gezien! Ik begin jullie wel te missen nu, want ik het Engels kan ik grapjes niet echt goed vertellen en leg ze maar eens uit wat Jiskefet o.i.d. is... De taxichauffeur wachtte keurig op me terwijl ik naar de wc ging, en bracht me naar Huacachina: een oase met grote zandduinen eromheen. Iedere toerist gaat hier met een autootje de duinen op crossen en dan met een sandboard naar beneden. Nu heb ik dat maar even niet gedaan. Na wat slaap en ORS ging het al wat beter. Ik ontmoette de Israelische Adam en heb 1,5 met hem opgetrokken.

Vanmorgen gingen we naar de Islas Ballestas: de ¨Poor man´s Galapagos¨. Dit zijn eilanden die een eindje uit de kust liggen met daarop miljoenen vogels, o.a. Jan van Genten, pinguins en zeeleeuwen! Echt ontzettend cool om zo´n natuurfilm scene eens in het echt te zien. Helaas bleven de beloofde dolfijnen uit.

Daarna nam ik de bus naar Lima waar ik nu weer ben. De cirkel is rond, want ik ben weer op het beginpunt. Dit hostel is wel okee, wel niet zo druk, waardoor ik net voor het eerst in mijn leven alleen in een restaurant heb gegeten. (moest denken aan de ¨trein, trein!¨ scene van Jiskefet) Een super kleine pizza krijg ik al niet op, met die maag van mij. Morgen ga ik Lima nog eens goed bekijken en natuurlijk winkelen.

Zaterdag wordt ik dan opgehaald voor 4 dagen surfen en dan vlieg ik dinsdagavond al naar New York! Dit is dus het laatste, of een na laatste verhaal.

Nog wat facts:
-Je kan hier heel goedkoop el menu eten: 3 gangen, soep, hoofdgerecht met rijst en aardappels, en een toetje. Dat is typisch Peruaans. Heb ik in het begin steeds gedaan, nu even niet, maar zal tijdens het surfen wel weer zo zijn.
- Ze zijn hier veel trager dan in Nederland: er is een snelkassa in de supermarkt, maar dat schiet helemaal niet op!
- Alles begint super vroeg: condors gaan om 8 uur vliegen, Machu Picchu gaat om 6 uur open, de Islas Ballestas zijn alleen om 8 uur te bereiken. Kortom, je ligt hier om 21:00 uur al in bed!
- En Anne, ik denk dat jouw zusje Veerle half Peruaans is! Ik heb al zoveel look alikes zien lopen!

Nou, het is al 21:08 uur, dus ik ga maar eens slapen!

Tot snel allemaal, en Annejet, tot héél snel!

Laura